ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 2019: 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

1015, Βυζαντινή Αυτοκρατορία

Ο Βασίλειος Β’ ο Βουλγαροκτόνος καταλαμβάνει το φρούριο της Έδεσσας και εκδιώκει από εκεί τους Βουλγάρους.

1829, Αυστραλία

Ο πρώτος Έλληνας που πατά το πόδι του στην Αυστραλία, Γκίκας Βούλγαρης, φτάνει στην τότε βρετανοκρατούμενη περιοχή. Ο Βούλγαρης, γνωστός στους Αυστραλούς ως Τζίνγκερ, είχε καταδικαστεί για πειρατεία στα ανοικτά της Κρήτης και οι Βρετανοί τον φυλακίζουν και τον στέλνουν εξόριστο στην Αυστραλία, την οποία είχαν καταστήσει ως γη των καταδίκων.

1870, Ελλάδα

Σημειώνεται η σφαγή στο Δήλεσι, ένα περιστατικό που οδήγησε στο διασυρμό της χώρας διεθνώς. Στις 30 Μαρτίου του 1870, μια ομάδα Άγγλων περιηγητών και διπλωματών αποφασίζει να επισκεφθεί τον Μαραθώνα, με τη συνοδεία ανδρών της Χωροφυλακής. Κατά την επιστροφή τους, όμως, έπεσαν σε ενέδρα των αδελφών Τάκου και Χρήστου Αρβανιτάκη κοντά στο Πικέρμι. Τότε, οι ληστές είχαν επιβάλει το δικό τους νόμο στην ύπαιθρο, η οποία δεν ελεγχόταν ουσιαστικά από το κράτος.

Ο Τάκος Αρβανιτάκης κρατά τους Άγγλους ως ομήρους και απαιτεί από την κυβέρνηση του Θρασύβουλου Ζαΐμη την πληρωμή λύτρων, ύψους 50.000 αγγλικών λιρών, και τη χορήγηση αμνηστίας. Ενώ η αγγλική πρεσβεία δέχθηκε τους όρους, η ελληνική κυβέρνηση ήταν αρνητική, με τον Υπουργό Στρατιωτικών Σκαρλάτο Σούτσο να θεωρεί πως η αποδοχή των αιτημάτων θα εξευτέλιζε τη χώρα, ενώ επικαλέστηκε ακόμη και συνταγματικό κώλυμα, όσον αφορά το ζήτημα της παροχής αμνηστίας. Η απάντηση που έλαβε, τότε, από έναν αξιωματικό του Φόρειν Όφις είναι δηλωτική του σεβασμού που (δεν) τύγχανε η χώρα μας στο διεθνές στερέωμα (αναδημοσίευση από ιστοσελίδα sansimera.gr): «Δεν θα ηδυνάμην να παραδεχθώ ως ισχυράν την αντίρρησιν περί του αντισυνταγματικού της αμνηστίας. Το Ελληνικό Σύνταγμα έχει παραβιασθή ούτω συχνά παρά της κυβερνήσεως, ώστε δεν θα ηδυνάμην να δώσω προσοχήν εις πρόφασιν στηριζομένην επί τοιαύτης δικαιολογίας».

Η κυβέρνηση δεν απαντούσε και αυτό εξοργίζει τους απαγωγείς, οι οποίοι επιτρέπουν σε ένα εκ των ομήρων να φτάσει στην Αθήνα, προκειμένου να συγκεντρώσει το ποσό και να φροντίσει για την αμνηστία. Ωστόσο, η κυβέρνηση συνεχίζει να είναι ανένδοτη, στέλνοντας μάλιστα στρατιωτικό απόσπασμα για τη σύλληψη των απαγωγέων. Όμως, οι Αρβανιτάκηδες διαφεύγουν και φτάνουν στον Ωρωπό, αφού απελευθέρωσαν τις γυναίκες. Από το νέο τους κρησφύγετο, διαμηνύουν στην κυβέρνηση πως αν συνεχιστεί η καταδίωξη, θα σκοτώσουν τους ομήρους.

Τελικά, στις 9 Απριλίου 1870, τμήματα του στρατιωτικού αποσπάσματος που αναζητούσε τους Αρβανιτάκηδες και τη συμμορία τους, συναντούν τους κακοποιούς στο Δήλεσι, βόρεια από τον Ωρωπό. Τότε, οι ληστές σκοτώνουν τους τέσσερεις ομήρους που είχαν ακόμα στον έλεγχό τους και προσπαθούν να ξεφύγουν. Ο μόνος που τα κατάφερε ήταν ο Τάκος Αρβανιτάκης. 20 άνδρες του σκοτώθηκαν επί τόπου, ανάμεσά τους και ο αδερφός του Χρήστος, ενώ 9 συνελήφθησαν και αργότερα εκτελέστηκαν.

Το διεθνές γόητρο της χώρας κυριολεκτικά καταβαραθρώθηκε. Ο ευρωπαϊκός τύπος αναφερόταν στην Ελλάδα σαν μια χώρα ημιβαρβάρων» και σαν μια «φωλεά ληστών και πειρατών», ενώ δεν έλειπαν οι υπόνοιες από Άγγλους αξιωματούχους πως η πολιτική εξουσία συνεργάζεται με τους ληστές. Υπέρ της χώρας, αλλάζοντας την εικόνα, τάχθηκε ο φιλέλληνας Άγγλος ΥΠΕΞ Γλάδστων, καθώς και οι πρεσβευτές της Ρωσίας και των ΗΠΑ. Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να εκφράσει τη λύπη της στις κυβερνήσεις της Αγγλίας και της Ιταλίας και να καταβάλει σε κάθε μία από τις οικογένειες των θυμάτων το ποσό των 22.000 λιρών.

2000, Ελλάδα

Το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη αναδεικνύεται ο νικητής των εκλογών, με ποσοστό 43,7% των ψήφων. Ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία με 42,7%, το ΚΚΕ με 5,5% και ο Συνασπισμός με 3,2%.       

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Σπύρος Σερμπέτης-Παππάς, για το ANT1 MediaLab