ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 2019: 17 ΜΑΡΤΙΟΥ

1821, Ελλάδα

Ξεκινά ουσιαστικά η ελληνική Επανάσταση. Πρώτα, οι πρόκριτοι της Μάνης, με επικεφαλής τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, υψώνουν στη σημερινή Αρεόπολη της Λακωνίας το επαναστατικό λάβαρο, ενώ την ίδια ημέρα σημειώνεται και η πρώτη επαναστατική πράξη στη νότια Ελλάδα: Οι Πύργοι των Καλαβρύτων πολιορκούνται από Έλληνες, υπό τον Σωτήρη Χαραλάμπη και τους Πετμεζαίους, και αποτελούν το πρώτο τμήμα του ελληνικού εδάφους που θα κερδηθεί, λίγες ημέρες αργότερα, στις 21 Μαρτίου.

1861, Ιταλία

Ενώνονται υπό το στέμμα του Βίκτορα Εμμανουήλ Β’, μονάρχη της Σαρδηνίας και του Πεδεμοντίου, τα βασίλεια και οι ανεξάρτητες περιοχές της ιταλικής επικράτειας. Το Πεδεμόντιο, που προΐστατο στον αγώνα για την ιταλική ανεξαρτησία, θα κηρύξει πόλεμο στην κάτοχο ιταλικών εδαφών, Αυστροουγγαρία, έχοντας ως σύμμαχο την Πρωσία, το 1866. Τα ιταλικά στρατεύματα ολοκληρώνουν στην ουσία το έργο της ανεξαρτησίας και της ενοποίησης της χώρας το 1870, όταν μπαίνουν στη Ρώμη, τερματίζοντας μια χιλιετία εξουσία της παπικής τιάρας επί της πρωτεύουσας του σημερινού ιταλικού κράτους.

1948, Βέλγιο

Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Γαλλία και Μ. Βρετανία υπογράφουν τη συνθήκη των Βρυξελλών, που αποτελεί τον προάγγελο της ίδρυσης του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου ή αλλιώς NATO.

1960, ΗΠΑ

Ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, υπογράφει την οδηγία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών για το μυστικό πρόγραμμα δράσης στην Κούβα. Επρόκειτο για την εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων, μια επιχείρηση που κατέληξε σε φιάσκο, ενίσχυσε την εξουσία του Φιντέλ Κάστρο και ενέτεινε τον αντιαμερικανισμό στη Λατινική Αμερική. 

Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της Ουάσινγκτον, μια δύναμη Κουβανών αντεπαναστατών θα χρηματοδοτείτο και θα λάμβανε στρατιωτική εκπαίδευση στη Γουατεμάλα, ούτως ώστε να εισβάλουν στο κουβανικό έδαφος και να πάρουν μαζί τους το λαό, που πιστευόταν πως θα ξεσηκωνόταν εναντίον του Κάστρο. Πράγματι, 1.500 Κουβανοί αποβιβάζονται στον Κόλπο των Χοίρων στις 17 Απριλίου 1961, λίγες μέρες μετά τη διάπραξη δολιοφθορών από πλευράς ΗΠΑ, με στόχο τις κουβανικές υποδομές.

Όμως, οι αμερικανικές προσδοκίες θα διαψεύδονταν οικτρά. Οι μάχες διήρκεσαν μόλις 72 ώρες και η στήριξη των Κουβανών στον Κάστρο ήταν μαζική. Ο Che Guevara, με φλογερούς λόγους, ενθάρρυνε τους Κουβανούς να πολεμήσουν, μιλώντας για «τον μικρό πρωταθλητή της Καραϊβικής», δηλαδή την Κούβα και τη «μεγάλη, ιμπεριαλιστική ύαινα», την οποία αντιμετωπίζει. Ο επαναστατικός στρατός του Κάστρο επικράτησε και συνέλαβε τους 1.200 από τους 1.500 Κουβανούς φυγάδες, που είχαν αποβιβαστεί στο νησί. 

Την αποτυχία χρεώνεται με την απώλεια της θέσης του, τόσο ο διευθυντής της CIA, Allen Dulles, όσο και όλοι εκείνοι που είχαν συνεισφέρει στην οργάνωση της επιχείρησης. Η Σοβιετική Ένωση και η Κίνα βλέπουν πως η εξουσία του Κάστρο παγιώνεται και ενισχύουν τους δεσμούς τους με εκείνον, στο εσωτερικό «της αμερικανικής αυλής», ενώ η δημοτικότητα των ΗΠΑ στο εξωτερικό δέχεται ένα σημαντικό πλήγμα.

1992, Ν. Αφρική

Πραγματοποιείται δημοψήφισμα στη Νότια Αφρική για τον τερματισμό του απαρτχάιντ, στο οποίο συμμετέχουν μόνο οι λευκοί. Παρόλα αυτά, το 68,7% εγκρίνει την κατάργηση του καθεστώτος φυλετικών διακρίσεων, με τη χώρα να οδεύει στις πρώτες πολυφυλετικές εκλογές στις 27 Απριλίου 1994, που αναδεικνύουν ως πρόεδρο με πολύ ισχυρή πλειοψηφία τον Νέλσον Μαντέλα.

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Σπύρος Σερμπέτης-Παππάς, για το ANT1 MediaLab